وقتی دست رنج پدرم،بهمراه اجاره نامه تایپی 99 ساله میهمانسرای کاشان به دست ماموران وقت شهرداری به بیرون ریخته می شد،شهردار وقت و معاون وقت و بازپرس وقت در باغی که پدرم برایشان اجاره نموده بود در زیر سایه درختان باغ قمصر مشغول خوش گذرانی بودند.
همان هنگام نیز،درختان کهنسال بی گناه کاج خیابان صبا (خرداد کنونی)نیز به دست با کفایت ماموران وقت شهرداری ازریشه کنده می شد.
پدرم وقتی از دست زمانه به زمین می خورد یاد سهراب می افتاد که که سخن از گیاه و گل می گفت و همزمان به درختان اعدام شده نگاه می کرد.
چه خوب شد که نبود ببیند درختان کهنسال بی گناه میهمانسرای کاشان نیز چندی پس از فوتش؛با خشم و کینه،از ریشه بیرون کشیده می شود همان جائی که او با تلاش بی وقفه اش از مخروبه ای به هتلی با آبرو به مردم کاشان تقدیم کرده بود.او این درد را تا ابد برای ما گذاشت که بمانیم و ببنیم شهرداری با درختان این شهر چه می کند.
همچنان است نابودی تدریجی درختان سرو کهنسال و باستانی باغ شاه ( باغ فین ).
که مسئولین !!! بسیار آموخته اند از خراب نکردن و اما محافطت نکردن تا رسیدن به تخریب نهائی را.
مگر بیشتر مسئولین!!! شهر و شهرداری که هرشب سر در فضای مجازی دارند ، از نابودی محیط زیست نمی شنوند،نمی بینند؟!
آیا و شاید همان ها؛ مانند بسیارانی بی تفاوت دیگر،فقط به پخش لطیفه های مسخره کاشانی وقت خود را به بیهودگی می گذرانند؟!
چند سال پیش از کوچه ای می گذشتم و عکس هائی از درختانی گرفتم که کم کم و به تدریج توسط ساکنین یک به یک کشته می شدند و به شیوه ای دلخراش روی جسد درختان آتش می ریختند. چون ساکنین نتوانسته بودند درختان را از ریشه درآوردند.
